13 powodów, dla których twój małżonek obwinia cię za wszystko (2024)

Zaczyna się starzeć. „Mój małżonek obwinia mnie o wszystko”.

Czy twój mąż lub żona ciągle cię oskarżają?

Słuchać uważnie:nie jesteś winny.

Oczywiście mogą być pewne rzeczy, za które częściowo odpowiadasz. Niektóre działania, które podjąłeś (lub nie podjąłeś), niektóre słowa, które wypowiedziałeś, sposób traktowania współmałżonka.

W końcu jesteś człowiekiem.

Ale wina i odpowiedzialność to dwie różne rzeczy.

Jeśli twój partner obwinia cię za wszystko, przez cały czas, jest to bardzo niedokładny obraz sytuacji.

Przyjrzyjmy się, dlaczego za każdym razem próbują zrzucić winę na ciebie, a następnie omówmy, co możesz z tym zrobić.

13 powodów, dla których twój małżonek może obwiniać cię za wszystko

1. Są zestresowani.

Życie jest stresujące na wiele sposobów: praca, związki, rodzina, zdrowie i finanse, by wymienić tylko kilka.

Jeśli twój partner przeżywa ostatnio dużo stresu lub po prostu łatwo się stresuje, może szukać sposobu na wyrażenie swojego niepokoju i frustracji.

To wyrażenie mogłoby przybrać formę winy.

Mogą zobaczyć, że coś idzie nie tak lub wyzwania, którym trudno stawić czoła, i mogą cię za nie obwiniać.

Powiązany artykuł: 12 wskazówek, jak radzić sobie ze zestresowanym partnerem i pomóc mu się zrelaksować

2. Mają niskie poczucie własnej wartości.

Osoba o niskim poczuciu własnej wartości nie lubi siebie szczególnie.

Niestety, ta niechęć często przenika do ich związków.

Mogą zmagać się ze swoimi emocjami i ogólnie z życiem, ale czują się niezdolne do proszenia o pomoc.

Zamiast tego wskazują palcem na każdego, kto jest obecny. Jako ich małżonek, oznacza to, że przez większość czasu.

Podobnie jak w przypadku stresu, stajesz się ujściem dla ich trudnych myśli i uczuć.

Powiązany artykuł: 6 oznak, że twój mężczyzna ma niskie poczucie własnej wartości (+ 5 sposobów, w jakie możesz mu pomóc)

3. Nie chcą się zmieniać.

Przyjęcie odpowiedzialności za swoje czyny oznacza stawienie czoła możliwości, że muszą się zmienić.

A zmiana jest przerażająca dla wielu ludzi, zwłaszcza gdy dotyczy ona twojego własnego zachowania.

O wiele łatwiej jest się nie zmieniać. Aby więc usprawiedliwić brak zajmowania się własnymi niedociągnięciami, przerzucają je na ciebie.

Nagle, ponieważ wszystko jest twoją winą, nie muszą już wykonywać ciężkiej pracy – a jest to ciężka praca – aby zmienić to, jacy są i kim są.

4. Są narcyzami.

Niektóre szacunkiszacuje liczbę osób cierpiących na narcystyczne zaburzenie osobowości na 6,2% populacji.

A narcyzi uważają, że prawie niemożliwe jest przyjęcie jakiejkolwiek odpowiedzialności za rzeczy, które idą źle.

Nie mogą przyznać się do błędu, ponieważ zniszczyłoby to ich kruchą opinię o sobie jako o istotach doskonałych.

Narcyzi zawsze będą starali się obwiniać kogoś innego za wszystko, co robią źle lub coś, co pójdzie nie tak.

Jeśli jesteś żonaty z jednym, ta osoba będzie tobą przez większość czasu.

Przeczytaj nasze opisy trzech typów narcyzów –złośliwy,ukryty, Iumiarkowany– aby sprawdzić, czy twój współmałżonek może nim być.

5. Są kontrolującym perfekcjonistą.

Niektórzy ludzie mają bardzo dokładny pogląd na to, jak należy coś robić.

Są perfekcjonistami, którzy nie tolerują, gdy coś jest robione inaczej niż oni by chcieli.

Dlatego często zaczynają kontrolować swoje zachowanie, oczekując, że inni wokół nich będą naginać się do ich woli.

Tyle tylko, że nie można sprostać ich standardom.

Wynik: wina.

Obwiniają cię za to, że nie jesteś idealną osobą, jaką chcieliby, abyś był. Idealną osobą, którą są.

Za każdym razem, gdy odbiegasz od ich oczekiwań co do doskonałości, zostajesz obwiniony.

6. Są nieszczęśliwi w małżeństwie.

Jeśli obwinianie jest czymś, co powoli wkradło się do twojego związku i osiągnęło szczyt, może to oznaczać, że twój małżonek nie jest szczęśliwy w małżeństwie.

I mogą postrzegać cię jako główny powód, dla którego są nieszczęśliwi.

I tak zaczynają obwiniać cię o wszystko. Stajesz się obiektem ich niezadowolenia.

Zamiast próbować z tobą rozmawiać i rozwiązywać problemy w twoim małżeństwie, szukają łatwego wyjścia.

Obwiniają się w nadziei, że to cię odepchnie i zakończy małżeństwo.

W ten sposób, jeśli się rozwiedziesz, to będzie twoja wina, a nie ich.

7. Mają ci coś za złe.

Oddzielną częścią bycia nieszczęśliwym w związku jestuczucie urazy do partnera.

Uważają, że zrobiłeś coś, co pogorszyło ich życie lub wasz związek.

Nawet jeśli oboje zgodziliście się na to, postrzegają cię jako głównego inicjatora tego, czymkolwiek to było.

Być może była to przeprowadzka do nowego miasta, posiadanie dzieci, a nawet ślub.

Jeśli czują, że te zmiany nie wyszły na ich korzyść lub jeśli walczą z radzeniem sobie w nowej sytuacji, mogą obwiniać za to ciebie.

I nie obwiniają cię tylko za wielką zmianę, która nastąpiła, ale za wszystko inne, co się z nią wiązało – w tym ich nieszczęście.

8. Nauczyli się obwiniać od swoich rodziców.

Dzieci są jak gąbki – chłoną wszystko, co zobaczą i usłyszą.

W przypadku niezdrowych wzorców relacji dziecko może dorastać w przekonaniu, że są one normą.

Gdyby wszystko, co kiedykolwiek widzieli, to jeden rodzic obwiniający drugiego – lub oboje rodziców obwiniających się nawzajem – mogliby powielić to zachowanie we własnych związkach.

Zaczyna się jako instynkt oparty na ich dzieciństwie i szybko rozwija się w nawyk, który robią bez zastanowienia.

9. Żałują czegoś, co zrobili.

Czasami, gdy ktoś robi coś, z czego nie jest dumny lub w jakiś sposób nie żałuje, robi toprojektować te uczucia na innych.

Innymi słowy, zamiast stawić czoła żalowi lub winie, sprawiają wrażenie, jakby ktoś inny miał powód, by odczuwać żal lub poczucie winy zamiast nich.

Przejawia się to jako wina.

Zamiast obwiniać się za cośOnizrobili, znajdują sposób, by cię za coś winićTyzrobił.

Te rzeczy mogą być ze sobą powiązane, a może nie.

10. Czują się obarczeni odpowiedzialnością.

Niektórzy ludzie mogą czuć, że biorą na siebie dużą odpowiedzialność – więcej niż ich sprawiedliwy udział w związku.

Może to być lub nie być dokładnym odzwierciedleniem sytuacji. To naprawdę nie ma znaczenia; widzą, że tak właśnie jest.

Tak więc, kiedy coś idzie nie tak – a rzeczy w życiu idą nie tak – czują, że nie mieli wystarczającego wsparcia i dlatego poszło nie tak.

Twój partner może obwiniać cię za swoje błędy, ponieważ „powinieneś” powstrzymać ich przed ich popełnieniem.

Powinieneś był pomóc im w podjęciu lepszej decyzji lub udźwignięciu ciężaru zadania.

Oczywiście nie ma znaczenia, czy już bierzesz na siebie większość odpowiedzialności, nadal oczekują, że im pomożesz.

Jest to dość powszechne u ludzi, którzy mają obsesję na punkcie siebie lub są niedojrzali emocjonalnie i/lub nie potrafią zadbać o siebie jako dorośli.

11. Starają się NIE obwiniać dzieci.

Dzieci w każdym wieku mogą być czasami irytujące z różnych powodów. Może nie słuchają twoich próśb, mają napady złości, marudzą i jęczą, psują rzeczy przez przypadek, robią bałagan. To wszystko to całkiem normalne dziecięce rzeczy.

Ale jeśli twój współmałżonek jest zirytowany zachowaniem lub działaniami jednego z twoich dzieci, może wyładować się na tobie, a nie na dziecku. Instynkt rodzicielski powstrzymuje je przed wyładowaniem złości w kierunku dziecka (przynajmniej przez jakiś czas), a jeśli nie mogą znaleźć odpowiedniego ujścia, kierują ją na ciebie.

Twoje dziecko wylało napój i część poszła na laptopa współmałżonka – to Twoja wina, że ​​dałeś mu zły rodzaj kubka, który był dla niego za duży (według współmałżonka).

W psychologii nazywa się to przemieszczeniem. Przenoszą swój gniew z twojego dziecka na ciebie. Należy zauważyć, że nadal nie jest to zdrowy ani akceptowalny sposób radzenia sobie z gniewem – muszą znaleźć lepsze sposoby radzenia sobie z nim.

12. Mają problemy ze zdrowiem psychicznym.

Jeśli twój współmałżonek cierpi na chorobę psychiczną – zwłaszcza jeśli obecnie nie jest leczony – może to prowadzić do irytacji, złości, a ostatecznie do obwiniania.

Lęk może nie wydawać się, że może przerodzić się w poczucie winy, ale lęk często wynika z postrzeganego braku kontroli nad wydarzeniami. A wystarczy brak kontroli, aby złość zmieniła się z uczucia w jakieś zachowanie – w tym przypadku obwinianie.

Uzależnienie może być również odczuwane jako utrata kontroli, która może następnie prowadzić do irytacji i gniewu zamieniających się w poczucie winy.

Niektóre osoby cierpiące na depresję będą również podatne na wybuchy złości.

13. Są hormonalne.

Kobiety w pewnym wieku przechodzą dobrze ugruntowany miesięczny cykl hormonalny. Inne kobiety mogą przyjmować leki antykoncepcyjne. Inne mogą przechodzić menopauzę. Są też takie, które są w ciąży.

Hormony mogą wpływać na zachowanie na wiele sposobów, a podrażnienie jest często wymieniane przez kobiety jako oznaka zmian hormonalnych.

Ale mężczyźni również doświadczają zmian w swoich hormonach. Ich poziom testosteronu może zmieniać się w ciągu dnia, w ciągu miesiąca, w określonych porach roku i wraz z wiekiem.

Biorąc pod uwagę wszystkie te możliwe powody, radzenie sobie ze współmałżonkiem może być wyzwaniem. Oto 8 rzeczy, które możesz zrobić.

Jak radzić sobie z małżonkiem, który obwinia cię o wszystko

Chociaż pomocne może być zidentyfikowanie głównych powodów, dla których twój partner obwinia cię za różne rzeczy, tak naprawdę szukasz porady, jak poradzić sobie z tą sytuacją.

Przyjrzyjmy się niektórym krokom, które będziesz musiał wykonać.

1. Sprawdź ze swoim partnerem, czy wszystko w porządku.

Jeśli twój partner ma trudności z jakiegokolwiek powodu – na przykład stresu związanego z nową pracą – może potrzebować pomocy. Ale sami mogą sobie z tym nie poradzić.

Czasami wystarczy, że ktoś powie im: „Hej, martwię się o ciebie. Widzę, że jest ci teraz naprawdę ciężko. Czy wszystko w porządku? Czy jest coś, o czym chciałbyś porozmawiać?

Samo sprawdzenie się ze swoim partnerem może wystarczyć, aby niektóre ściany się rozpadły, a oni otworzyli się i przyznali, że walczą. To pierwszy krok, który muszą zrobić, aby szukać pomocy, której mogą potrzebować.

Wybierz odpowiedni moment na szczerą rozmowę na ten temat. Nie rób tego zaraz po jednym z ich wybuchów. Poczekaj, aż będą w spokojnym stanie emocjonalnym, a będą znacznie bardziej otwarci na twoje pytanie i bardziej chętni do rozmowy o tym, co ich niepokoi.

2. Bądź cierpliwy.

Nawet jeśli twoim celem jest osiągnięcie punktu, w którym twój współmałżonek przestanie cię obwiniać za wszystko, nie możesz oczekiwać, że osiągniesz to szybko.

Zrozum, że dla nich obwinianie innych jest narzędziem, którego używają do radzenia sobie z wyzwaniami, przed którymi stoją zarówno w twoim związku, jak iw szerszym kontekście.

Stało się mechanizmem radzenia sobie – bez względu na to, jak niezdrowe.

Jeśli spróbujesz zmusić ich do obwiniania ciebie lub innych, odbierzesz im metodę, której używają do samouspokojenia.

W rezultacie mogą zwrócić się do innych narzędzi, takich jak złość lub wycofanie, które są potencjalnie jeszcze bardziej szkodliwe.

Podchodź powoli, dzień po dniu i skupiaj się na wprowadzanych ulepszeniach, nawet jeśli czasami wydaje się, że robią dwa kroki do przodu i jeden do tyłu.

3. Nie walcz z obwinianiem.

Kiedy naprawdę wierzysz, że coś, za co jesteś obwiniany, nie jest twoją winą, może wydawać się słuszne, aby zrzucić winę z powrotem na drugą osobę.

Ale tego rodzaju eskalacja rzadko jest dobrym posunięciem.

Twój współmałżonek nie zatrzyma się nagle i nie powie: „Właściwie masz rację, to ja jestem winny”.

Zamiast tego będą się bronić i złościć.

Oskarżą cię o to, że próbujesz się z tego wykręcić, uchylać się od odpowiedzialności – nawet jeśli właśnie to robią w pierwszej kolejności.

4. Używaj neutralnego języka, gdy jesteś obwiniany.

Zamiast obwiniać partnera, skup się tylko na tym, jak jego oskarżenia sprawiają, że się czujesz.

I unikaj mówienia „ty” w jakimkolwiek zdaniu.

Zamiast tego używaj stwierdzeń „ja”, które odzwierciedlają ich działania, nie wspominając o nich konkretnie.

„Czuję się tym zraniony i zdenerwowany” to jeden z przykładów tego, jak możesz sformułować pewne rzeczy.

I choć możesz chcieć argumentować swoją sprawę, często lepiej to zostawić.

To nie jest przyznanie się do winy. To po prostu sposób na wyrażenie siebie bez doprowadzania do bezsensownych konfliktów.

Aha, i nie przepraszaj za rzeczy, które nie są twoją winą. Nie musisz akceptować winy, przepraszając, kiedy naprawdę nie ma czego żałować.

5. Ostrożnie podchodź do poradnictwa małżeńskiego.

Kiedy małżeństwo się rozpada, może wydawać się naturalne, aby zwrócić się o poradę jako para.

Ale musisz uważać na to, jak się do tego zabierasz.

Po pierwsze, proponując poradę, porozmawiaj o tym, jak chcesz odbudować swój związek i jakie korzyści mogą z tego wyniknąć.

Wspomnij, w jaki sposób chciałbyś nauczyć się lepszych sposobów komunikowania się i dowiedz się, czy jest coś jeszcze, co możesz zrobić, aby małżeństwo funkcjonowało lepiej.

Bądź pokorny, przyznaj, że masz wady i powiedz, że chcesz się nimi zająć.

Nie przedstawiaj coachingu relacji jako sposobu na przypisanie winy – oznacza to, że to oni są winni niektórych problemów, z którymi się borykasz.

Nie przyjmą tego życzliwie i prawdopodobnie całkowicie odmówią poradnictwa.

Po drugie, podczas udzielania porad musisz nadal taktownie mówić, co mówisz i jak się wyrażasz.

Nawet jeśli uważasz, że ich działania stanowią dużą część problemu, lepiej zachować podejście „ja”, a nie „ty”.

„Czuję dużą presję, aby wszystko naprawić”.

„Czuję się przytłoczony wszystkimi rzeczami na moim talerzu”.

„Nie jestem pewien, jak najlepiej pomóc mu/jej w stresie w jego/jej życiu”.

„Czuję, że nie jestem w stanie sprostać pokładanym we mnie oczekiwaniom”.

„Chciałbym dowiedzieć się, jak lepiej zarządzać konfliktami”.

Będąc chętnym do wykazania wrażliwości i omylności, miejmy nadzieję, że zachęcisz swojego partnera, by również nieco stracił czujność.

Dobry doradca może wtedy dokładnie i spokojnie zbadać problemy – nie tylko obwinianie – i pomóc ci nad nimi popracować.

6. Rozważ także oddzielne doradztwo.

Jeśli jest to wykonalne, warto rozważyć indywidualne doradztwo, aby pomóc wam obojgu pogodzić się ze związkiem i własnymi problemami.

Twój współmałżonek może czuć się bardziej zdolny do zbadania swojej tendencji do obwiniania innych (tj. Ciebie) u specjalisty zdrowia psychicznego niż u Ciebie lub terapeuty par.

Możesz także skorzystać z jakiejś formy terapii w zakresie asertywności, wyznaczania granic, pewności siebie lub czegokolwiek innego.

Z pewnością może pomóc przekonać ich do szukania pomocy, jeśli robisz to samo. Nie będą mieli poczucia, że ​​tylko oni muszą dokonać zmian – unikając w ten sposób wnioskowania, że ​​są winni.

7. Okazuj im szacunek i odzyskaj ich szacunek.

Szacunek jest niezbędny w każdym związku, a obwiniając cię za wszystko, twój partner nie okazuje ci żadnego.

Ale to nie jest powód, aby przestać ich szanować w zamian. Tego rodzaju postawa „wet za wet” prowadzi jedynie do większych konfliktów i złych uczuć.

Traktując współmałżonka z szacunkiem, pokazujesz mu, jakim jesteś człowiekiem. Nie zniżasz się do ich poziomu.

W rzeczywistości okazywanie im szacunku może w zamian zasłużyć na ich szacunek.

Jest to jeden z kilku sposobów, dzięki którym możesz odzyskać szacunek, który kiedyś miałeś.

Aby poznać więcej sposobów, przeczytaj nasz artykuł:Jak sprawić, by ludzie cię szanowali: 7 bezsensownych wskazówek, które faktycznie działają

8. Rozpoznaj oznaki przemocy emocjonalnej.

Ciągłe obwinianie partnera jest jedną z oznak przemocy emocjonalnej, ale nie jest najbardziej szkodliwe.

Warto poszukać innych potencjalnych sygnałów wskazujących na poważniejszy przypadek nadużycia.

Zamiast wymieniać je tutaj, zalecamy przeczytanieten artykuł w Medical News Todayktóry omawia wszystkie główne wskaźniki.

Tam, gdzie przemoc emocjonalna występuje w wielu różnych formach, musisz być ze sobą szczery, czy warto walczyć o to małżeństwo. Wyznaczać granice.

Tak poważnie, jak można traktować śluby małżeńskie, istnieją okoliczności, w których separacja, a następnie rozwód są uzasadnione i rozsądne.

🕑Już czas:Nadal nie wiesz, co zrobić z ciągłym obwinianiem współmałżonka? Porozmawiaj online z ekspertem ds. relacji z Relationship Hero, który pomoże Ci rozwiązać problem. Po prostupołącz się z kimś terazaby uzyskać potrzebną poradę.

Często zadawane pytania (FAQ)

Mam nic nie mówić, kiedy mnie obwiniają?

Możesz ulec pokusie, by po prostu milczeć, gdy twój współmałżonek obwinia cię o wszystko, ale wiadomość, jaką wysyłasz w ten sposób, jest taka, że ​​nie masz nic przeciwko obwinianiu. To tylko wzmocni ich zachowanie i sprawi, że będzie ono częstsze.

Powinieneś być w stanie powiedzieć spokojnym i neutralnym głosem, że nie bierzesz odpowiedzialności za wszystkie problemy, za które próbują cię obwiniać (zakładając, że to nie była twoja wina).

Konsekwentnie stosując to podejście, uczysz współmałżonka, że ​​nie jesteś przygotowany na to, by usiąść i pozwolić, by wyładowywał się na tobie.

Staraj się, aby twoje oświadczenie było krótkie, ale jednoznaczne, na przykład: „Nie chcę brać za to odpowiedzialności”. Następnie, jeśli to możliwe, spokojnie wyjdź z sytuacji – odejdź, nie wybiegaj jak burza.

Słowo ostrzeżenia: jeśli twój partner znęca się nad tobą fizycznie, stawanie w obronie siebie w ten sposób może prowadzić do dalszych szkód fizycznych. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić w takiej sytuacji, jest znalezienie bezpiecznego sposobuopuścić ten toksyczny związekna dobre.

Jak mogę stwierdzić, kiedy coś naprawdę jest moją winą?

Kiedy twój partner obwinia cię o wszystko, może być trudno ocenić, co jest, a co nie jest twoją winą. Powinieneś być gotów przyjąć część odpowiedzialności za rzeczy, na które miałeś pewien wpływ, ale nie możesz tego zrobić, jeśli jesteś zdezorientowany komentarzami partnera.

Jest to ważne, ponieważ chociaż branie odpowiedzialności jest dobrą rzeczą, przyjmowanie całej odpowiedzialności przez cały czas zaszkodzi twojemu samopoczuciu psychicznemu na dłuższą metę. Zdecydowanie nie powinieneś przepraszać za rzeczy, za które nie jesteś winny.

Kluczem jest racjonalne spojrzenie na sytuację i wypracowanie ciągu przyczynowo-skutkowego. O co obwinia cię twój partner (skutek)? Jakie są okoliczności, które doprowadziły do ​​tej rzeczy (przyczyny)? Byłeś w nich zamieszany? Czy przyłożyłeś rękę do czegoś, co można uznać za przyczynę?

Oto przykład:

Twój współmałżonek prosi cię o przyniesienie mleka w drodze z pracy do domu, ale zapominasz. Kiedy sięgną po butelkę z porannymi płatkami i stwierdzą, że jej tam nie ma, powinieneś być gotów przeprosić. (Tak, mogli sami kupić mleko, ale to już inna sprawa).

Alternatywnie, twój współmałżonek zużywa ostatnie mleko, a następnie denerwuje się, gdy potrzebuje trochę więcej w późniejszym czasie i nie ma go. Ale nie powiedzieli ci, że skończyli mleko i po prostu oczekiwali, że wiesz, że potrzebujesz więcej.

Być może zdawałeś sobie sprawę, że kończy Ci się mleko, ale jeśli kontrola zapasów w lodówce nie jest wyraźnie określona jako jeden z Twoich obowiązków, nie powinieneś czuć się odpowiedzialny za to, że nie kupujesz więcej.

Jeśli masz świadomość, że część winy spoczywa na tobie i przepraszasz za swoją rolę, nie powinieneś znosić dalszych komentarzy na temat tego, jak bardzo jesteś bezużyteczny. Powiedziałeś przepraszam, a twój partner powinien to zaakceptować i iść dalej. Jeśli będą o tym mówić, wkraczasz na terytorium werbalnego i emocjonalnego nadużycia.

Mój małżonek jest hipokrytą i obwinia mnie za rzeczy, które też robi. Co powinienem zrobić?

To niesamowite, jak niektórzy ludzie mogą przymykać oko na to, co robią, a potem besztać innych za dokładnie te same rzeczy. To jest złe zachowanie i hipokryzja i nie powinno być tolerowane.

Dzieje się tak często, gdy ta rzecz stwarza dla nich problem. Na przykład, jeśli nie posprzątają kuchni po zrobieniu kanapki, tak naprawdę nie ma to na nich wpływu – mają swoje jedzenie i mogą się nim cieszyć.

Jeśli jednak nie posprzątasz kuchni po śniadaniu, być może będą musieli posprzątać po tobie, zanim będą mogli przygotować obiad.

Oboje zaniedbujecie sprzątanie po sobie, ale oni nie ponoszą żadnych negatywnych konsekwencji za swoje zachowanie, podczas gdy oni za twoje. To ten sam brak porządku, ale obwiniają cię, ponieważ byli niedogodnościami.

Rozpatrzenie sprawy w takich okolicznościach może być trudne. Zaczną się bronić, jeśli wskażesz im, że są winni tych samych wykroczeń, co ty.

Często te dwa incydenty będą miały miejsce w różnych momentach, co utrudnia podawanie jasnych przykładów, jak robią dokładnie to, za co teraz cię atakują. Mogą oskarżyć cię o zmyślanie rzeczy, aby się z tego wykręcić.

Aby temu zaradzić, najpierw upewnij się, że jeśli coś, co robi twój współmałżonek, denerwuje cię, nie robisz tego sam. Nie dawaj im amunicji do walki.

Następnie, kiedy to zrobią, pamiętaj, aby przekazać, jak się czujesz. Poproś ich, aby tego nie robili (jeśli jest to rozsądna prośba) i zasugeruj sporządzenie listy zasad domu, które będą kierować obydwoma zachowaniami.

Aby rozwinąć przykład nieporządnej kuchni, możesz po prostu powiedzieć: „Jestem sfrustrowany, kiedy chcę skorzystać z kuchni, ale na blacie panuje bałagan. Myślę, że ty pewnie też. Dlaczego oboje nie spróbujemy posprzątać po sobie?

Przygotuj się na odwet, wspominając coś, co ich denerwuje – niezależnie od tego, czy jest podobne, czy nie. Być może zarzucają Ci, że zostawiasz opakowania po przekąskach w samochodzie. Jeśli mają słuszny punkt widzenia, zaakceptuj to z gracją i zasugeruj dodanie tego również do listy zasad domu.

Chodzi o to, aby przewodzić własnym zachowaniem i próbować przyciągnąć ich ze sobą, aby upewnić się, że co*kolwiek to jest, o czym obecnie są hipokrytami, nie jest już problemem, który którykolwiek z was może poruszyć.

Co powinienem zrobić, jeśli wina mojego współmałżonka jest spowodowana problemami ze zdrowiem psychicznym?

Prawdopodobnie wiesz, że do problemów ze zdrowiem psychicznym partnera najlepiej podchodzić ostrożnie, rozważnie i ze zrozumieniem.

Ale to nie znaczy, że powinieneś odwrócić się i pozwolić im nadal obwiniać cię, zamiast ryzykować dalsze zdenerwowanie ich, stojąc na swoim miejscu.

Mogli cierpieć w przeszłości i nadal cierpią teraz – i to jest całkowicie w porządku – ale to od nich zależy, czy wyładują swoje problemy na tobie.

To ich własna odpowiedzialność i nie powinni wykorzystywać swoich problemów jako pretekstu do złego traktowania.

Twój małżonek potrzebuje pomocy. I to oni będą musieli podjąć te kroki, oczywiście przy Waszym wsparciu. Jeśli już otrzymują pomoc, muszą się jej trzymać i postępować zgodnie z otrzymanymi radami lub lekami, które zostały im przepisane.

To, na co musisz uważać, to to, że nie pozwalasz im unikać rozwiązywania ich problemów, akceptując złe traktowanie z ich strony.

Jeśli nie zabierzesz głosu w swoim imieniu i dasz swojemu partnerowi do zrozumienia, że ​​gra w obwinianie jest niedopuszczalna, istnieje duża szansa, że ​​nigdy nie zobaczy potrzeby szukania pomocy, która mogłaby poprawić jego samopoczucie psychiczne.

Chociaż problemy ze zdrowiem psychicznym mogą być powodem, dla którego twój współmałżonek cię obwinia, nie są one wymówką. Możesz być lojalny wobec współmałżonka tylko do pewnego momentu.

Jeśli nadal źle cię traktują i odmawiają szukania pomocy, być może będziesz musiał zakończyć związek i kochać ich na odległość.

Nigdy nie powinieneś pozwolić, aby problemy ze zdrowiem psychicznym twojego partnera stały się katalizatorem twoich własnych problemów ze zdrowiem psychicznym, co może się stać, jeśli weźmiesz na siebie ich winę i znęcanie się w pozycji leżącej.

Musisz przedłożyć swoje własne dobro nad ich dobro, gdy dochodzi do pchnięcia.

❤Ostatnie przypomnienie:Czy uważasz, że rozmowa z doradcą ds. relacji jako para lub samodzielnie może pomóc w tej sytuacji? Porozmawiaj online z jednym z ekspertów z Relationship Hero, który pomoże Ci rozwiązać problem.Oto znowu ten linkjeśli chcesz dowiedzieć się więcej o usłudzeBohater związkudostarczyć i proces rozpoczęcia.

Jeśli ten artykuł był pomocny, z pewnością zechcesz przeczytać również te:

• 5 powodów, dla których ludzie obwiniają innych (+ jak to powstrzymać)
• Dlaczego niektórzy ludzie nigdy nie przepraszają ani nie przyznają się do błędu (i jak sobie z tym radzić)
• 25 Żadnych bzdur * t Podpisuje Twój mąż po prostu już Cię nie kocha
• 16 sposobów na przywrócenie małżeństwa na właściwe tory
• Jeśli jesteś żonaty i samotny, oto, co musisz zrobić